کفپوش اپوکسی از دو جزء اصلی، رزین و هاردنر (سخت‌کننده) تشکیل شده است. رزین و هاردنر به نسبت مشخصی با هم مخلوط شده و روی سطح صاف اجرا می شوند و طی واکنش شیمیایی به یک کفپوش سخت و مقاوم در برابر تخریب تبدیل می شوند. مقاومت شیمیایی و مکانیکی بالا، چسبندگی خوب به بتن، مقاومت سایشی بالا، مقاومت بالا در برابر اسیدها و مواد قلیایی از خصوصیات این کفپوش می باشد. ضخامت معمولی کفپوش اپوکسی بین دو تا سه میلی‌متر است، اما بسته به کاربری ممکن است کمتر یا بیشتر شود. کفپوش اپوکسی که ضخامت آن کمتر از دو میلی متر باشد به عنوان پوشش اپوکسی شناخته می شود. قبل از استفاده از کفپوش اپوکسی، همه ترک ها باید برطرف شده و سطح ساب زده شود تا از داشتن یک سطح صاف و صیقلی و تمیز با حداقل تلورانس برای اجرای کفپوش اپوکسی اطمینان حاصل شود. در دما و رطوبت نامناسب ممکن است کفپوش اپوکسی پوسته پوسته شود و یا بر روی اپوکسی حباب ایجاد شود. توجه شود هنگامی که محصول را مخلوط کرده اید، تا قبل از سخت شدن مواد اپوکسی باید کفپوش اجرا گردد. از مزایای کفپوش اپوکسی در مقایسه با سایر پوشش های سنتی و سیستم های تایلی می توان به اجرای سریع و آسان، قایل شستشو بودن و تنوع طرح و رنگ اشاره کرد.