استفاده از روان‌کننده بتن به عنوان یک روش بسیار موثر در بهبود عملکرد و روانی بتن محسوب می‌شود. این افزودنی به صورت موثر و بدون نیاز به افزایش نسبت آب به سیمان، مصرف سیمان را بهینه‌تر کرده و فرآیند تراکم و اختلاط بتن را تسهیل می‌بخشد. نسبت آب به سیمان یکی از عوامل اساسی در بهبود خواص مکانیکی بتن است. این کاهش نسبت باعث افزایش مقاومت بتن و کاهش جمع‌شدگی و عیار سیمان می‌شود. با استفاده از روان‌کننده بتن، این بهبودها حفظ شده و کارایی بتن افزایش یافته و همچنین مقاومت بتن در برابر نفوذ آب افزایش می‌یابد.
استفاده از این افزودنی در طرح اختلاط بتن منجر به کاهش مقدار آب در اسلامپ بتن می‌شود. این افزایش کیفیت اسلامپ از اهمیت زیادی برخوردار است زیرا منجر به افزایش مقاومت بتن یا کاهش جمع‌شدگی و عیار سیمان می‌شود. میزان این کاهش آب اختلاط به عوامل متعددی مانند نوع افزودنی بتن، روش افزودن افزودنی، میزان اسلامپ و نسبت آب به سیمان، نوع سیمان، عیار سیمان، نوع سنگدانه‌ها، نوع و میزان استفاده از افزونه‌ها مثل روباره و خاکستر بادی و همچنین میزان هوا وابسته است. مقدار روان‌کننده مورد نیاز برای افزایش اسلامپ بتن به درجه گرانروی آن مرتبط است. روش استفاده از روان‌کننده به گونه‌ای است که در آب اختلاط بتن مخلوط شده و در مرحله اختلاط نهایی و قبل از ریختن یا پمپ کردن، به مخلوط بتن اضافه می‌شود. بر اساس تجربیات، افزودن روان‌کننده به آب اختلاط مخلوط قبل از اضافه شدن به بتن، تأثیر بیشتری در روانی بتن ایجاد می‌کند چرا که به توزیع یکنواخت‌تر آن کمک می‌کند. به عنوان یک نکته مهم، افزایش بیش از حد مصرف روان‌کننده بتن منجر به مشکلاتی مانند تفکیک و گسیختگی بیش از حد بتن می‌شود، استفاده از روان کننده بیش از حد مجاز ممکن است منجر به تأخیر در اثر آن در بتن شود.میزان مصرف ماده افزودنی بتن بر حسب درصد وزن سیمان(حداکثر 5 درصد وزن سیمان) بیان شده است.