4-شتاب دهنده ها یا تسریع کنند های گیرش
این مواد با عملکرد بر روی فرآیند آبگیری سیمان روند هیدراسیون سیمان را تحت تاثیر قرار داده و موجب زودگیری، زودسخت شوندگی بتن می گردند. کاربرد اصلی شتاب دهنده های زمان گیرش برای ملات های تعمیراتی، بتن ریزی در هوای سرد و مواردی که نیاز به باز کردن سریع قالب ها و استفاده مجدد از آنها می باشد ( مانند کارخانه های قطعات پیش ساخته) می باشد.
5-منبسط کننده ها
این مواد برای جبران جمع شدگی در بتن (ملات تازه) و انبساط کنترل شده در ملات کاربرد دارد . این مواد شامل هواساز ها، کف ساز ها و جبران کنند های جمع شدگی می باشند. در سیمان به دلیل وجود حفرات مویئنه و خروج آب از این حفرات، جمع شدگی به وجود می آید و هرچه نسبت آب به سیمان، میزان آب موجود در بتن کمتر و مدت عمل آوری بتن بیشتر باشد اکثر مکانیسم های جمع شدگی کاهش می یابند
فلذا از این مواد درگروت های منبسط شونده، بتن وملات نیز استفاده می گردد
6-پایاگرها
این مواد با کاهش نفوذ و ورود مواد زیان آور، محافظت از میلگردها و کنترل واکنش های زیانبار در بتن موجب بهبود و افزایش دوام در بتن می شوند. موادی مانند کاهش دهنده های نفوذ پذیری یا واتر پروف های مایع و پودری، نم بند های بتن، بازدارنده های خوردگی میلگرد و کاهش دهنده های واکنش های انبساطی سیلیسی –قلیائی در بتن در این دسته قرار می گیرند.
7-افزودنی های خاص
موادی مانند ضدیخ ها که با پائین آوردن دمای انجماد بتن مانع یخ زدگی آن می شوند، پیوند دهنده ها که اکثرا بر پایه لاتکس می باشند، اصلاح کنند های لزجت یا موادی که آب شستگی بتن را کاهش می دهند رنگ دهنده های مایع در بتن در این گروه قرار می گیرند.
