نفوذ پذیری و آب بندی بتن
آب بندی و کاهش نفوذ پذیری بتن را از چند روش مختلف می توان انجام داد که در ذیل به برخی از آنها اشاره می گردد:
- کاهش نفوذ پذیری و آب بندی جسم و بدنه بتن
- آب بندی منافذ و فضاهای موئینه
- اتصالات درزها و ترک ها
کاهش نفوذ پذیری وآب بندی جسم بتن را می توان با استفاده از روشهای ذیل و تمهیدات قبل ازاجرای بتن با ارائه در طرح اختلاط بتن برآورده نمود
- کاهش نسبت آب به سیمان
- انتخاب عیار سیمان مناسب به عنوان چسباننده مصالح سنگی (افزایش بیش از حد میزان سیمان مانند کاهش مقدار سیمان موجب کاهش مقاومت بتن می گردد)
- انتخاب تئوری های تراکم حداکثر در سنگدانه ها
- استفاده از روانکننده ها و فوق روانکننده ها در جهت افزایش کارائی بتن
- استفاده از افزودنی های معدنی مانند دوده سیلیسی و یا پوزولان ها جهت افزایش دوام و کاهش نفوذ پذیری بتن
- ارائه طرح اختلاط مناسب با توجه به شرایط محیطی پروژه
- کنترل و نظارت در دستگاههای تولید کننده بتن جهت سخت بتن مطابق با طرح اختلاط مصوب بتن
- عمل آوری مناسب بعد از اجرای بتن جهت کسب حداکثرمقاومت پتانسیل
- تراکم مناسب بتن در حین اجرا با استفاده از تجهیزات با ظرفیت مناسب
- نظارت بر مراحل انتقال بتن تا مقطع بتن ریزی
آب بندی منافذ موئینه وحفرات
آب بندی فضاهای موئینه و حفرات نیز بخشی از آب بندی بدنه یا جسم بتن می باشد که با استفاده از تقویت ناحیه انتقال و یا کاهش نسبت آب به سیمان کسب می گردد
البته در طبقه بندی سیمان های پوشش محافظ بتن نیز بخشی از این مواد که با نام نفوذ گر های کریستال شونده شناحته می شوند نیز می توانند با نفوذ و ورود به داخل بافت بتن موجب آب بندی حفرات موئینه و کاهش نفوذ پذیری بتن گردند که در مباحث مربوط به پوشش بتن به تفصیل توضیح داده می شوند.
