بتن متخلخل که در ادبیات بتن های خاص به آن pervious concrete، بتن زهکش یا بتن بدون ریز دانه گفته می شود، بتنی است بدون اسلامپ ( با اسلامپ صفر) حاوی سیمان پرتلند، درشت دانه، بدون ریزدانه یا حاوی مقادیر کمی از ریزدانه، افزودنی های بتن و آب.
با ارائه طرح اختلاط بتن مناسب برای مصالح مذکور، بتنی متخلخل با فضاهای باز و پیوسته با ابعاد 2 تا 8 میلیمتر تولید می گردد که به آن بتن متخلخل می گویند.
حجم فضاهای خالی در حدود 15 تا35 درصد به دست می آید که با تخلخل موجود مقاومت فشاری در محدوده 8/2 تا 28 مگا پاسکال حاصل می گردد.
میزان زهکشی و تخلیه آب بتن، وابسته به اندازه دانه ها و چگالی ذرات متفاوت می باشد و این عدد در محدوده 81 تا 730 لیتر بر دقیقه بر متر مربع ویا 14/0 تا 22/1 سانتی متر بر ثانیه می باشد.
به بتن متخلخل در اصطلاحات تکنولوژی بتن، بتن نفوذ پذیر نیز می گویند.
بخش اعظم تخلخل بتن های متخلخل ناشی از تخلخل اجزائی به غیر از سنگدانه می باشد که این بتن بدون ریزدانه و حاوی درصد بالائی تخلخل می باشد که جهت تخلیه حجم قابل توجهی از آب ضروری می باشد.
در صورت استفاده از بتن متخلخل در هر گونه سازه بتنی نمی توان از این بتن انتظارات مقاومتی قابل توجهی را داشت چون مقاومت با تخلخل در سازه نسبت عکس دارد و با افزایش تخلخل نفوذپذیری کاهش می یابد.
اطلاعات تکمیلی در مورد نحوه ساخت بتن های متخلخل، محدوده کاربرد در آئین نامه ACI 522. 10Rارائه گردیده است.
بتن متخلخل با توجه به مشخصات فنی طرح و دوپارامتر اصلی آن مقاومت فشاری و میزان نفوذ پذیری مورد نیاز، می تواند فاقد یا حاوی درصدی ریزدانه (ماسه) باشد.
