دانش تکنولوژی بتن در دهه های اخیر توسعه بسیار زیادی یافته است. تا آنجا که مقاومت فشاری بتن در ویرایش سال 1988 میلادی آئین نامه DIN1045حداکثر تا 55 مگاپاسکال در نظر گرفته شده بود، ویرایش جدید آئین نامهDIN206/DIN1045-2شامل بتن هائی با مقاومت فشاری 55 تا 67 و100تا115 مگا پاسکال نیز می گردد که از آن به عنوان بتن های با مقاومت بالا یاد می شود.
در طول 15 سال گذشته، محققان زیادی با آزمایش روی این نوع بتن های خاص، بتن فوق توانمند (UHPC)را توسعه دادند. این نوع بتن در حال حاضر در مقیاس تجاری نیز استفاده می گردد. بتن های فوق توانمند دارای مقاومت فشاری در محدوده 150 تا200 مگا پاسکال می باشند. این مقاومت در محدوده مقاومت فولاد می باشد. بتن های فوق توانمند توسط الیاف های فولادی ریزبا مقاومت کششی بالا، مسلح می شوند، این امر موجب افزایش شکل پذیری آنها وکسب مقاومت کششی 15 مگاپاسکال (این مقاومت کششی برای بتن استثنا وفوق العاده می باشد)ومقاومت خمشی حدود 50مگا پاسکال می گردد. لذا بتن فوق توانمند برای اولین بار به منظور تحمل تنش های کششی طراحی گردید. با استفاده از اصول و تکنیک های طراحی جدید، بتن هائی با و یا بدون استفاده از آرماتور های سنتی طراحی گردید. نتیجه این امر ساخت سازه های بتنی می باشد که مصرف مواد و مصالح درآنها کمتر بوده و گامی موثر در جهت توسعه پایدار است. در بتن های فوق توانمند تنها مقاومت این نوع بتن بالاتر از بتن های با مقاومت معمولی نمی باشد، بلکه از بعد حفرات موئینه نیز در مقایسه با بتن های معمولی و بتن های با مقاومت بالا، بتن های فوق توانمند دارای ریزساختاری بسیار متراکم ترمی باشند. به عبارت دیگر این بتن ها تقریبا فاقد حفرات موئینه هستند و لذا در برابر مایعات و گازها تقریبا نفوذ ناپذیرند. همچنین خوردگی آنها نیز بسیار ناچیز و تقریبا برابر صفر می باشد. بتن های فوق توانمند می توانند به عنوان لایه پوششی روی دال پل ها بدون هیچ پوشش اضافی برای مقابله با خوردگی کلرایدی، قلیائی ها ونمک های یخ زدا مورد استفاده قرار گیرند.
به دلیل دوام بالا، صرفه جوئی در مواد و مصالح ونیاز اندک به تعمیر و نگهداری، سازه های ساخته شده با بتن های فوق توانمند، در صورت طراحی صحیح در مقایسه با سازه های ساخته شده با بتن معمولی دارای صرفه اقتصادی بیشتری می باشند. همچنین طول عمر مفید بالائی برای این سازه ها در نظر گرفته می شود. هر چند که هزینه تمام شده بتن فوق توانمند به تنهائی بالاتر است.
