آزمایشهای تعیین خوردگی

آزمایش خوردگی نیم پیل (half-cell)

در این آزمایش اختلاف پتانسیل بین سطح بتن و یک میلگرد داخل بتن توسط سولفات مس اندازه گیری می شود. اگر این ولتاژ منفی از یک مقدار بحرانی فراتر رود و بیشتر گردد خوردگی آغاز می شود

اختلاف پتانسیل تعیین شده نمایشی از وضعیت خوردگی در مقطع می باشد وبه شکل ذیل طبقه بندی و دسته بندی می گردد:

-اگر اختلاف پتانسیل کمتر از 200- باشداحتمال خوردگی بسیار کم و در حدود 10 درصد می باشد.

-اگر اختلاف پتانسیل بین 200- تا 350- باشد احتمال خوردگی نا مشخص می باشد.

-اگر اختلاف پتانسیل بزرگتر از 350- باشد، احتمال خوردگی بالا و بیش از 90 درصد می باشد.

خطاهای دستگاه :

مهمترین خطاها در این آزمایش را می توان به شرح ذیل بر شمرد:

-وابستگی به رطوبت: در واقع این آزمایش و دستگاه تعیین مقدار جریان به رطوبت بسیار وابسته می باشد به نحوی که با افزایش رطوبت دستگاه اعداد منفی تری را نمایش می دهد

فلذا صرفا اعداد بالای جریان را نمی توان دلیلی قاطع بر افزایش نرخ خوردگی دانست. در برخی مواقع  نیز علیرغم وجود اعداد بسیار منفی، اختلاف پتا نسیل در بتن های اشباع، به دلیل آنکه بتن در شرایط بهره برداری در حالت کاملا اشباع می باشد و اکسیژن لازم برای تسریع در فرآیند خوردگی وجود ندارد عملا خوردگی نیز وجود ندارد

جریان های القایی نیز بر روی اختلاف جریان اثر قابل توجهی دارند که عمده ترین این اثرات ناشی از اثر و عامل رطوبت می باشد

ریز ترک های نیز می توانند با تغییر در جریان و نمایش اختلاف جریان موجب ایجاد خطا در انجام آزمایش نیم پیل گردند

از عامل باد نیز می توان به عنوان عامل دیگر در ایجاد اختلاف و خطا در اختلاف پتانسیل و اختلاف جریان در آزمایش نیم پیل اشاره کرد

مشاوره و فروش