انواع روش‌ های آب ‌بندی بتن

آب‌بندی بتن یکی از مراحل حیاتی در ساخت و حفظ سازه‌ها است که به منظور جلوگیری از نفوذ آب و حفظ کیفیت بتن انجام می‌شود. این عمل می‌تواند به صورت آب‌بندی ساختار بتن، پوشش‌های ثانویه یا روش‌های تزریقی انجام شود.
• آب‌بندی جسم بتن:
استفاده از افزودنی های آب‌بند: افزودن موادی مانند سیلیس فوم، پلیمرها یا افزودنی‌های خاص به مخلوط بتن که می‌توانند پایداری آب‌بندی را افزایش دهند.
آب‌بندی ترک‌ها و درزها:
استفاده از ژل‌های آب‌بند: این ژل‌ها پس از تماس با آب ترک‌ها و درزها را پر می‌کنند و از نفوذ آب جلوگیری می‌کنند.
استفاده از مواد آب‌بند: موادی مانند رزین‌ها یا پلیمرهای آب‌بندی بر روی ترک‌ها و درزها اعمال شده و آب‌بندی را انجام می‌دهند.
• پوشش‌های ثانویه:
پوشش‌های آب‌بندی: استفاده از پوشش‌های مانند اپوکسی یا پلی‌اورتان بر روی سطح بتن به منظور ایجاد پوشش محافظ و جلوگیری از نفوذ آب.
پوشش‌های اپوکسی: این پوشش‌ها به دلیل مقاومت بالا در برابر آب، موادشیمیایی‌ها و خوردگی، به عنوان یک لایه محافظ بر روی بتن اعمال می‌شوند.
• روش‌های تزریقی:
تزریق مواد آب‌بند: از این روش برای تزریق ژل‌های آب‌بند به ترک‌ها و درزهای بتن استفاده می‌شود تا جلوگیری از نفوذ آب صورت گیرد.
تزریق رزین‌ها و پلیمرها: با تزریق رزین‌ها یا پلیمرها به داخل ترک‌ها، نفوذ آب متوقف می‌شود.
نکته مهم: استفاده از روش آب‌بندی ساختار بتن معمولاً بهتر است چرا که قدرت بیشتری بر روی جلوگیری از نفوذ آب دارد و از ابتدای عملیات ساخت اعمال می‌شود.