افزودنی های بتن یا ADMIXTURE در اصطلاح به موادی به غیر از سیمان پرتلند، آب و سنگدانه که در بتن جهت اصلاح برخی خواص بتن اضافه می گردند اطلاق می شود. این مواد می توانند قبل از ساخت بتن، حین ساخت و یا قبل از ریختن بتن به آن اضافه گردند. افزودنی های شیمیائی بتن به صورت مایع و یا گرد و پودری می باشند که باعث اصلاح برخی خصوصیات و خواص بتن اکثرا در حالت بتن تازه می گردند.
افزودنی های به دودسته کلی افزودنی های معدنی MINERAL ADMIXTURE و یا افزودنی های شیمیائی CHEMICAL ADMIXTURE طبقه بندی می شوند.
افزودنی های شیمیائی ترکیبی از مواد آلی و مواد معدنی را دارا می باشند که با اعمال فرآیند شیمیائی بر روی آنها تبدیل به افزودنی های بتن می گردند.
موارد ارائه شده در این مبحث مربوط به افزودنی های شیمیائی است و گستره آن افزودنی های معدنی را که اکثرا به صورت پودر های فعال و پوزولانی یا فیلر های خنثی و غیر فعال می باشند را در بر نمی گیرد.
افزودنی ها و مواد شیمیائی با سیمان در حال هیدارته شدن وارد واکنش می شوند و ممکن است واکنش شیمیائی خود را به سه صورت فیزیکی، شیمیائی و ترکیب فیزیکی، شیمیائی نشان دهند.
مواد افزودنی شیمیائی با عملکرد فیزیکی عمده کارائی خود را قبل از گیرش اولیه بتن اعمال کرده و تاثیر چندانی در بتن سخت شده و بعد از گیرش آن ایفا نمی کنند . افزودنی های با عملکرد صرفا فیزیکی را می توان به شرح ذیل نام برد:
- کاهنده های آب
- هوازا ها
- گازسازها
- کف زاها
- هوازدا ها
- ضدشستگی های آب
- تسهیل کنند های پمپماژ
- پیوندزاها
مواد افزودنی با عملکرد شیمیائی یا در فرآیند آبگیری سیمان قبل از سخت شدگی اثر گذار و یا با استفاده از مواد شیمیائی تغییراتی را در زمان گیرش و حتی سخت شدگی در بتن ایجاد می نمایند. کندگیر کننده ها، زودگیر کننده ها، زودسخت کننده ها، منبسط کننده ها، کنترل کنند های واکنش آبگیری و نگیر کننده ها در زمره افزودنی های با عملکرد شیمیائی طبقه بندی می شوند.