هر چند تسریع کننده های زمان گیرش به چهار دسته اصلی تقسیم می شوند که شامل زودگیر کنند ها(تسریع کننده ها)، زود سخت کننده ها، آنی گیر ها و زودگیر کنند های بتن پاششی می باشند، ولی در اینجا تنها از زود سخت کننده ها که در زبان عام به آنها ضدیخ بتن گفته می شود بحث می گردد.
شایان ذکر است اطلاق نام ضدیخ به این افزودنی ها صحیح نمی باشد و این افزودنی ها موجب کاهش قابل توجه نقطه انجماد بتن نمی شوند. افزودنی های ضدیخ نیز در بتن وجود دارند که جهت جلوگیری از یخ زدن بتن و کاهش دمای انجماد بتن مورد استفاده قرار می گیرند که در قالب افزودنی های متفرقه از آنها نام برده می شود.
کاربرد افزودنی های ضد یخ در بتن را می توان به شرح ذیل نام برد:
- استفاده در ملات های ترمیم
در ترمیم سازه های بتنی و در مواردی که انتظار سخت شوندگی سریع ازملات های ترمیم مورد استفاده را داریم از افزودنی های زود سخت شونده در ملات های ترمیم استفاده می گردد.
- جلوگیری از یخ زدگی بتن
در هوای سرد بتن ریزی را می بایست با رعایت تمهیدات خاص انجام داد. یکی از این موارد جلوگیری از یخ زدگی بتن جوان تا رسیدن به مقاومتی می باشد که درآن مقاومت دچار آسیب نگردد. معمولا این مقاومت به عدد 5 مگا پاسکال محدود می گردد. فلذا در بتن ریزی در هوای سرد علاوه بر رعایت دیگر تمهیدات بتن ریزی در هوای سرد می بایست، از زود سخت کننده ها نیز در صورت تائید طراح مخلوط بتن و دستگاه نظارت استفاده نمود.
- تسریع در بازکردن قالبها
در برخی مواقع محدودیت تجهیزات و ادوات، استفاده سریع و بازکردن قالب ها و استفاده مجدد از آن ها را در زمان کوتاه تر اجتناب ناپذیر می سازد. لذا اکثرا در تولید قطعات پیش ساخته و یا مواردی که کمبود قالب و ادوات قالب بندی داریم نیز می توان از زودگیر کننده ها استفاده نمود.
