در ابتدای اجرای پروژه های عمرانی و در مشخصات فنی بتن پروژه، مشخصاتی به عنوان مشخصات فنی در مشخصات فنی خصوصی و در کنار نقشه ها قید گردیده است. این مشخصات با توجه به عمر مفید سازه، شرایط رویاروئی بتن در طول عمر مفید، مقاومت مشخصه مورد نیاز برای تحمل بارهای ثقلی و بار های جانبی و مسئله دوام بتن درنظر گرقته می شود.
سازنده و تولید کننده بتن می بایست در طول فرآیند تولید بتن در ابتدا مصالح ورودی به کارگاه را مطابق با تواتر های معمول آئین نامه ای کنترل نمایدودرصورت عدم انطباق با مشخصات فنی نسبت به عودت و یا اصلاح آنها اقدام نماید.
سپس مصالح وارده به کارگاه می بایست با استفاده از دستگاههای اتوماتیک و دارای توزین های دقیق و حساس، منجر به تولید بتنی یکنواخت با رعایت محدوده رواداری های مختلف در مورد بتن تازه و سخت شده باشد.
ضوابط پذیرش بتن و انطباق بر رده بتن با جزئیات در آئین نامه بتن ایران و مبحث نهم مقررات ملی ساختمان ذکر گردیده است.پس از تولید بتن مناسب و مطابق با مشخصات فنی در زیر بچینگ، بتن تولیدی می بایست با دقت و نظارت تا مراحل انتقال به مقطع بتن ریزی، عمل آوری، نگهداری و پرورش بتن تحت نظارت و بازبینی قرار گیرد.
در اکثر پروژه های عمرانی و در زمان تحویل موقت، تحویل قطعی و یا جهت ادامه کار در مقاطع بالاتر، موضوع مقاومت بتن و پذیرش بتن محل اصلی اختلاف بین مشاوران و پیمانکاران می باشد و به دلیل نبود ضوابط مشخص و مدون ارائه شده از سوی مراجع و سازمان های ذی صلاح این موضوع دچار پیچیدگی های فنی زیادی می گردد .
اکثر این اختلاف ها ناشی از عدم کسب مقاومت مشخصه بتن در سن 28 روزه به دلایل مختلفی همچون استفاده از سیمان با روندسخت شدگی طولانی تر و یا سیمان های تیپ 5 در پروژه های مختلف می باشد
دقت به این نکته حائز اهمیت است که حتی در صورت استفاده از سیمان های با روند سخت شدگی طولانی تر مانند سیمان تیپ 5 یاسیمان های پوزولانی و کسب مقاومت مشخثه در سن بالاتر از 28 روز، پیمانکار به دلیل عدم رعایت مشخصت فنی (عدم کسب مقاومت مورد نیاز در سن 28 روز) حتی در صورتیکه ظرفیت باربری سازه از نظر طراح سازه مورد پذیرش قرار گیرد، می بایست مشمول جریمه گردد ولی نحوه اعمال این جریمه به آیتمهای مختلف ومیزان جریمه مشخص نمی باشد.
در دو مقاله ارائه شده که توسط دکتر محسن تدین تهیه گردیده است، جزئیات این مسئله بررسی گردیده است.
